Μια μέρα αφιερωμένη στην αγάπη...

Πλησιάζει η πιο πολυσυζητημένη και όχι απόλυτα με την καλή έννοια, γιορτή του χρόνου. Εμπορική ή όχι αυτή η γιορτή, ας γίνει η ευκαιρία για να εκφράσουμε την αγάπη μας στον άνθρωπο μας, στο σύντροφο μας, στο ταίρι μας...

Και ναι, πολλοί θα πείτε ότι δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε μια τέτοια μέρα για λόγια αγάπης ή για έκφραση συναισθημάτων, απλά θα υποστηρίξω πως καλό θα ήταν να το κάνουμε κάθε μέρα και μια τέτοια μέρα λίγο παραπάνω..

Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα από τον αγαπημένο για ΄μενα Λέο Μπουσκάλια και το βιβλίο του 

“Ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλον”.

•  Να μου λες συχνά οτι μ’ αγαπάς  με τα λόγια σου, τις πράξεις σου, τις χειρονομίες σου. Μην υποθέτεις ότι το ξέρω.  Μπορεί να δείχνω σημάδια ενόχλησης και να τ’ αρνούμαι. Εσύ μην πιστεύεις, συνέχισε πάνω στον ίδιο δρόμο.
• Να με συγχαίρεις όταν κάνω κάτι καλό, μ’ αρέσουν οι φιλοφρονήσεις.
• Μην με απογοητεύεις όταν κάνω κάτι στραβό, αντίθετα να με ενθαρρύνεις.
• Να μου δείχνεις αποδοχή με τις εκφράσεις σου, τα λόγια σου, τις πράξεις σου, την γλώσσα του σώματος σου. Έτσι μπορώ να σε εμπιστεύομαι και να μην φοβάμαι να είμαι ο εαυτός μου. Αυτό με βοηθάει να εμπιστεύομαι περισσότερο τον εαυτό μου και να είμαι αυθεντική.
• Θέλω να μου λες πότε νιώθεις άκεφος, μόνος ή παρεξηγημένος. Θα με κάνει πιο δυνατή αν ξέρω ότι μπορώ να σε παρηγορήσω. Αισθήματα που δεν διατυπώνονται, μπορεί να ειναι καταστροφικά. Θυμήσου, παρόλο που σ’ αγαπώ, εξακολουθώ να μην μπορώ πάντα να διαβάζω το μυαλό σου ή να νιώθω τα συναισθήματα σου.
• Θέλω να εκφράζουμε ευχάριστες σκέψεις και συναισθήματα. Φέρνουν ζωντάνια στη σχέση μας. Είναι θαυμάσιο να γιορτάζουμε και τις μη γενέθλιες μέρες, να έχουμε τις προσωπικές επετείους μας. Περιμένω δώρα αγάπης χωρίς ιδιαίτερο λόγο και περιμένω να μιλάς για την ευτυχία σου. Οταν ανταποκρίνεσαι με αυτό το τρόπο, αισθάνομαι οτι έχω μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σου και αντισταθμίζω όλες τις δύσκολες καταστάσεις και συναστροφές που είχα καθόλη την διάρκεια της ημέρας.
• Μην μου λές οτι αυτό που βλέπω είναι ασήμαντο ή μη πραγματικό. Αν το νιώθω -και το βλέπω – για μένα  είναι η εμπειρία μου και αυτό ειναι σημαντικό και πραγματικό. Αγκάλιασε την οπτική μου αυτή και προσπάθησε να με νιώσεις αν θες να με βοηθήσεις πραγματικά.
• Άκουσε με χωρίς κρίση ή προϊδεασμό. Το να ακούς τον άλλον όπως και να τον βλέπεις είναι ζωτικό. Αν πραγματικά με βλέπεις και με ακούς όπως είμαι αυτή τη στιγμή, αυτό είναι μια αδιάκοπη επιβεβαίωση για εμένα, καθώς βοηθάμε ο ένας τον άλλον στο δρόμο της εξέλιξης του.
• Άγγιξε με. Κράτησε με. Χάιδεψε με. Ο φυσικός εαυτός μου αναζωογονείται απο την ερωτική βουβή επικοινωνία.
• Να σέβεσαι τις στιγμές της σιωπής μου. Οι εναλλακτικές λύσεις για τα προβλήματα μου, για την δημιουργηκότητα  και για τις πνευματικές ανάγκες, βρίσκονται πολλές φορές στις στιγμές ηρεμίας και γαλήνης.
• Όταν με βλέπεις θυμωμένη ή εκνευρισμένη, μην το παίρνεις προσωπικά. Δείξε κατανόση και απλά δώσε μου μια αγκαλιά. Είναι σημαντικό για εμένα να  σε νιώσω κοντά μου και το πιο πιθανό είναι ότι θα με ηρεμήσει η αγκαλιά σου.
• Δείξε στους άλλους ότι έχω αξία για σένα. Η δημόσια επιβεβαίωση της αγάπης μας με κάνει να αισθάνομαι ξεχωριστός άνθρωπος και υπερήφανη. Είναι πολύ όμορφο να μοιραζόμαστε με τους άλλους την χαρά της δικής μας σχέσης.

Και το αγαπημένο μου ποίημα της Μαρίας Πολυδούρη, από τα μαθητικά μου χρόνια, να σας συντροφεύει στο υπόλοιπο της μέρας σας...

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ’ έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν.

Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.

Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
και μου άπλωσες τα χέρια
κ’ είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα
- μια αγάπη πλέρια,
γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.

Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι’ αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.

Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ’ έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ’ αγάπησες...